“Een leven lang leren”. Een paar jaar geleden werd dat zo’n slogan. Dat leek me ook wel wat, hoewel een leven wel erg lang kan duren. Maar echte bezwaren had ik niet. En nu, nu ik geen werkgever meer heb, kan ik nog steeds leren. Gaat vanzelf hier in Portugal. Nooit geweten dat hier ook zoveel gebeurd is.
De Romeinen hebben hier gewoond. De Visigoten. De Moren en de Spanjaarden. En natuurlijk de Portugezen zelf. Allen hebben ze sporen nagelaten. En ook hebben ze allemaal hun best gedaan om er voor te zorgen dat zij hier écht konden blijven. Veel forten, citadellen en burchten dus. Maar ook kerken, meermaals verwoest (ook onderling konden christenen behoorlijk haatdragend zijn), meermaals herbouwd, nét effe anders. En allemaal behoorlijk goed bewaard. En dat maakt reizen door dit land weer zo leuk. Vrijwel elk dorpje heeft een burcht of fantastische kerk, altijd de moeite waard om even te bekijken. Dat kan natuurlijk niet altijd, want we moeten ook meters maken, maar toch. Ook vanaf je fiets is een afgelegen dorpje met burcht een mooie afwisseling met een stel kurkeiken.
