Je hebt van die klassieke klimmen. Een duidelijk begin, een duidelijk eind en daar tussenin een geringe variatie in het stijgingspercentage. De Tour de France zit er vol mee. Hier heb ik nu al een paar dagen een andere variant. Steeds korte stukken, soms maar 100 meter soms een kilometer, met sterke stijging (> 10%) en altijd gevolgd door een zeker zo steile afdaling, die net iets korter is. Je gaat uiteindelijk wel omhoog, maar je moet veel meer hoogtemeters maken dan strikt noodzakelijk is. Ook daaraan zie je dat Amerika geen echt fietsland is. Want dan hadden ze die bergen wel anders aangelegd.
Gisteren zo’n dag met alleen maar processieklimmen. Mijn klimspieren hadden al niet zo’n zin en het was flink warm. Leek een dag te worden die de toptien niet gaat halen. Tot de finish dan. Als je jezelf na zo’n dag terugvindt aan een eettafel waar je samen met vier Peruaanse gastarbeiders kippepootjes zit af te kluiven, dan maakt dat de dag weer speciaal. Het was in het huis van Dave, de kok van de Ladder Range. Hij krijgt kost en inwoning en een, naar eigen zeggen karig salaris. Wat hij moet doen? “I feed them breakfast, lunch and dinner. And the good thing is that I can Cook what I like to eat! The Peruvians always eat everything that is on their plate and they never complain!”
Mooie kerel die Dave.
Oh, en wij mochten onze tent opzetten in de tuin van het voorouderlijk huis van deze enorme schapenboerderij (tussen de 6000 en 7000 schapen, en o ja, ook zo’n 800 koeien!).
Hoi ton,
Jullie hebben het zwaar dus met die beklimmingen. Echt afzien.
Op de foto heeft René nu zijn beren omheining niet geplaatst. Dat is wel een geruststelling. Rustig geslapen denk ik.
Jazeker. Slechts het gejank van een enkele coyote, maar daar is René niet bang voor!
En wat een blauwe lucht!
Jullie zijn goed bezig guys, met die hobbelbergwegen.
Ja, is hard werken af en toe, maar ook genieten. De blauwe lucht is gisteren een uurtje vervangen door een onweersbui, maar inmiddels schijnt de zon weer!
Ton & René
Iedere keer als Paulien en ik jullie blogs doorlezen kan ik mij niet aan de emoties onttrekken hoe waanzinnig de prestatie is die jullie leveren en hoe indrukwekkend het avontuur iedere dag weer is!
Zet hem op!
Kanjers!
Dank. Zulke woorden doen me goed. Vandaag rustdag in Steamboat Springs, het MTB-Mekka van de VS. Fiets weer opgeknapt (nieuwe trapaslagers). Kan er weer drie weken tegen!
Dag Ton,
op je zadeltje na heb je zowat de hele fiets al vernieuwd, zo lijkt
gr. Twan